Każde dziecko ma prawo do radosnego życia

    Dzieciństwo to jeden z ważnych okresów w życiu człowieka, który ma wpływ na jego kolejne etapy.
Wszyscy ludzie powinni być szczęśliwi!!! Szczególnie zaś dzieci powinny być szczęśliwe i trzeba im w tym pomagać.  Będąc dzieckiem jest się małym i mniej się rozumie, bo małe dziecko nie jest tak mądre jak dorosły, gdyż w swoim krótkim życiu niewiele doświadczyło. Konwencja o Prawach Dziecka ( Dz. U. nr 120, poz. 526) to jeden z kilku międzynarodowych dokumentów, który zawiera prawa i wolności dziecka. Konwencja  jest próbą zwrócenia uwagi na konieczność poszanowania praw oraz potrzeb dzieci.

     Większość dzieci wzrasta w pełnych ciepła i miłości domach. Chociaż nie zawsze dostają to, o co proszą i nie zawsze stawiane są na pierwszym miejscu, mają jednak prawo do swoich sekretów i tajemnic, rzadko są karani klapsami, miewają też troski i zmartwienia. Rodzicie starają się im stworzyć serdeczną i pełną zaufania atmosferę, w której łatwiej rozwiązywać problemy. Dorośli uznają prawo dzieci do swoich tajemnic, choć niektórzy woleliby je znać.
Mimo, że większość rodziców to ludzie zapracowani, to jednak starają się poświęcać swoim dzieciom jak najwięcej czasu. Starają się okazywać dzieciom miłość, czyniąc to na różne sposoby ( przytulanie, mówienie dobrych słów, pochwała, pomoc, ochrona, dobra rada, troska, prezenty, dobrobyt w domu i brak krzyku).

     W przedszkolu wprowadzenie dziecka w świat jego praw jest możliwe poprzez wykorzystanie znanej literatury, która bawiąc jednocześnie uczy. Współczesnym dzieciom, cierpiącym często na zaburzenia emocjonalne, należy stwarzać sytuacje do wyrażania siebie, swoich uczuć i myśli. Nauczyciele dokładają  starań, aby dzieci mogły przeżywać każdy dzień w radości. Radosna atmosfera bowiem, jest konieczna do rozwoju, a radosne twarze dzieci są motorem i zachętą dla dalszych działań nauczyciela.

      Wychowanie dziecka powinno przebiegać w przyjemnej i radosnej atmosferze, pełnej uśmiechu i serdeczności. Miłość, jaką się dziecko obdarza, powinna być na tyle rozumna, by nie odbierała maleństwu radości z pokonywania trudności dnia codziennego oraz satysfakcji   z samodzielnego radzenia sobie, odkrywania i poznawania. Dlatego tak ważne jest, by nie wyręczać swojego dziecka w podstawowych czynnościach, pozwolić mu ponosić drobne porażki, a później sukcesy wynikające z ich pokonania. Dziecko powinno też mieć możliwość wyrażania swojego zdania, poglądów i uczuć. A do tego potrzebuje akceptacji i docenienia swojej osoby.

                                         mgr Arleta Pawlicka