Portal KROTOSZYN WSPÓŁDZIAŁAMY Listy z Oki. Festiwal różaneczników (9)

Wiadomości

Listy z Oki. Festiwal różaneczników (9)

W Japonii podobnie jak w Polsce początek maja jest okresem „długiego weekendu”. Przypadek sprawił, że dzień 3 maja jest tak samo jak u nas dniem upamiętniającym konstytucję. Święto to upamiętnia wprowadzenie w życie powojennej konstytucji (3 maja 1947 r.), która obowiązuje po dzień dzisiejszy. 4 maja to Święto Zieleni, stosunkowo nowe bo ustanowione w 2007 roku. Wcześniej było obchodzone 29 kwietnia. Jest to dzień upamiętniający urodziny poprzedniego cesarza – Shōwa. 5 maja obchodzony jest Dzień Dziecka. Wszystkie trzy dni są oficjalnymi świętami państwowymi. Jest to okres gdy Japończycy licznie wybierają się w podróż po kraju i za granicę.

W całym kraju odbywają się też różnorodne wydarzenia i festiwale. Nie inaczej było w Okinoshimie, gdzie w pierwszych dwóch tygodniach maja odbywa się festiwal różaneczników (rododendronów). Różaneczniki to kwiaty z rodziny wrzosowatych, których okres kwitnienia przypada właśnie na początek maja. Festiwal rozpoczął się 3 maja i trwa do niedzieli 14 maja. Odbywa się w parku przynależącym do zabytkowej rezydencji rodziny Murakamich.

Park położony jest na wzgórzu, które podczas festiwalu wygląda jak pokryte różowym dywanem, tak dużo jest tam kwitnących kwiatów. W normalnych warunkach różanecznik rośnie w górach na wysokości ok. 300-500 m.n.p.m. Rodzina Murakamich wraz z okoliczną ludnością zaczęła tworzyć ogród tych kwiatów w 1974 roku i na przestrzeni 3 lat przesadziła ich ok. 10 tysięcy z terenów górskich na wzgórze niedaleko rezydencji. Obecnie co roku mieszkańcy Okinoshimy oraz przybyli turyści mogą podziwiać ogród za symboliczną opłatą. Szczególnie dla okolicznych mieszkańców jest to bardzo popularny sposób spędzenia czasu podczas majowego długiego weekendu.

Ja na festiwal wybrałam się w 5 maja w piątek za względu na to, że w ten dzień od godziny 11.00 miał też tam miejsce koncert tradycyjnej muzyki japońskiej. Grano na shamisenie (instrument strunowy, szarpany), koto (rodzaj cytry) i tradycyjnym bambusowym flecie shakuhachi. Można było też wypić zieloną herbatę matcha, czy zjeść tradycyjne słodycze wagashi. Na stoiskach sprzedawane były też różnego typu przekąski, makarony i pamiątki, w tym hana-sembei, czyli coś jak ryżowe krakersy z odciśniętymi na nich kwiatami różanecznika. Koncert odbywał się tuż przy wejściu do parku. Po koncercie większość zebranych wybrała się na spacer po ogrodzie by podziwiać kwiaty. Widok był naprawdę niesamowity, w związku z czym bardzo zdziwił mnie napis na tabliczce przy wyjściu, który poinformował mnie, że kwiaty w tym dniu były rozkwitnięte tylko w 60 procentach.

(Jagoda Wołoszyn)