Oto relacja Pani Iwony Szczuraszek (nauczycielki języka niemieckiego w ZSP Nr 2 w Krotoszynie):

Szkoła ta jest naszą szkołą partnerską od 1995, chociaż trzeba szczerze przyznać że w ciągu czterech ostatnich lat wymiana ograniczała się jedynie do korespondencji pomiędzy obydwoma placówkami. W tym roku wszystko się zmieniło.

W październikowy wieczór jedenaścioro naszych uczniów z niepokojem i obawami oczekiwało swoich kolegów i koleżanek z Hannoveru, którzy przez tydzień mieli gościć w ich domach. Nie ustawały pytania: Jak to będzie? Czy będziemy potrafili się porozumieć? A jak nie będą nas rozumieli? Przyznam, że pytania tego typu wcale mnie nie dziwiły. Sama byłam pełna obaw jak ułożą się nasze kontakty po tak długiej przerwie. Jednak już pierwszy wspólnie spędzony w szkole dzień pokazał, że podobne rozważania były zbędne.

Młodzież niemiecka świetnie zaaklimatyzowała się w naszej szkole, a opiekunowie pani Martina Klytta i pan Uwe Fischer ustawicznie chwalili kulturę i zachowanie naszych uczniów. Jednak pobyt w Krotoszynie nie miał być zarówno dla grupy niemieckiej jak i polskiej tygodniową przerwą od zajęć szkolnych. Celem wymiany jest przede wszystkim zaprezentowanie uczniom szkoły oraz jej dnia codziennego, dlatego też uczniowie mieli bardzo napięty plan zajęć.

Oprócz uczestnictwa w normalnych lekcjach przygotowano dla nich specjalne zajęcia w języku niemieckim, dotyczące geografii Polski, historii Polski. Uczniowie aktywnie uczestniczyli również w lekcji języka polskiego, która, miejmy nadzieję, położyła podwali pod ich dalszą edukację w tym kierunku. Mogli również zapoznać się z prezentacjami w języku niemieckim przygotowanymi przez naszych uczniów oraz poznać różnice pomiędzy niemieckim i polskim systemem oświaty. Jak na prawdziwych uczniów przystało nasi niemieccy koledzy musieli wykazać się zdobytą wiedzą, gdyż po każdej sferze tematycznej rozwiązywali test. Przy udzielani odpowiedzi dzielnie wspomagali ich uczniowie polscy, jednak odpowiedzi musiały być udzielone w języku zatem wymagały od naszych polskich uczniów komunikacji w języku niemieckim.

W dniu 6 października nasza szkoła obchodziła tradycyjne "Święto Kota" - powitanie nowoprzyjętych uczniów klas pierwszych. Nasi goście - jako nowicjusze w naszej szkole - brali udział w prawie wszystkich konkurencjach (z przyczyn językowych nie musieli przygotowywać wierszyka reklamującego naszą szkołę). Podliczając klasyfikację punktową okazało się, że uczniowie niemieccy bardzo dobrze radzili sobie ze wszystkimi konkurencjami - w nagrodę zostali uznani honorowymi uczniami naszej szkoły i udekorowani identyfikatorami. W tym miejscu należy przyznać, że otrzymanie identyfikatorów było dla młodzieży niemieckiej wielkim zaszczytem i nosili je przez cały czas pobytu w naszym mieście, nawet na popołudniowych i wieczornych spotkaniach prywatnych. Zachowanie takie winno być wzorem dla naszych uczniów.

Wszyscy jednak wiemy, że nauka to nie wszystko. Oprócz zajęć uczniowie niemieccy zwiedzili nasze miasto, Muzeum Ziemi Krotoszyńskiej oraz ścieżkę ekologiczną w rezerwacie Baszków. W piątek nastąpiło oficjalne pożegnanie naszych gości oraz uhonorowanie uczennicy -  Dorothei Schroeter - która wykazała się największą wiedzą dotyczącą Polski. Niesamowitym przeżyciem dla wszystkich nauczycieli było wygłoszone przez panią Martinę Klytta przemówienie pożegnalne w języku polskim, w którym wielokrotnie podkreślała, że spotkali się tutaj z gościnnością, serdecznością i rodzinną atmosferą. W sobotni ranek nadszedł czas pożegnania, w formie jakiej zapewne wielu z nas się nie spodziewało, ze łzami w oczach i żalem w sercach.

To nie było pożegnanie partnerów - to było pożegnanie przyjaciół, przyjaciół, którzy już ze zniecierpliwieniem oczekują następnego spotkania. Mam nadzieję, że nie będzie przesadą stwierdzenie, że to spotkanie zakończyło się sukcesem. Ale nie był to sukces jednej osoby, był to sukces dużej grupy pracujących wspólnie osób; przede wszystkim młodzieży biorącej udział w wymianie oraz ich rodziców, którzy znaleźli czas i chęci, aby zająć się gośćmi, dyrekcji ZSP Nr 2 oraz licznej grupy nauczycieli, którzy wspólnie pracowali nad przygotowaniem i realizacją programu.
 
Odnowiła się przyjaźń między dwoma szkołami, to wspaniała rzecz. Ale stała się rzecz jeszcze wspanialsza - w wymianie tej realizuje się idea współpracy rodziców, młodzieży, dyrekcji i nauczycieli na drodze do wychowania i wykształcenia młodego nie tylko Polaka ale Europejczyka.


[aa]