Podstawowym walorem zdarzenia jest ekumeniczny charakter spotkań. W Krotoszynie udaje się w czasie trwania Pozytywnych Wibracji doprowadzić do wyjątkowego spotkania chrześcijan...

... których drogi do tego samego Boga prowadzą przez np. Kościół Zielonoświątkowy, Jednotę Braci Polskich, judeochrześcijaństwo, katolicyzm, prawosławie czy kościół ewangelicki.
Krotoszyn obfituje w bogactwo i różnorodność życia religijnego, stąd wyjątkowa możliwość współpracy z różnymi kościołami, gdzie sprawdza się ekumenia w praktyce. Jest to wyjątkowa sytuacja w mieście średniej wielkości. Z tego zrodził się 6 lat temu pomysł na festiwal, a o efektach budowy tolerancji, wręcz sympatii pomiędzy poszczególnymi wyznaniami można się przekonać najdobitniej na krotoszyńskim festiwalu.  I o dziwo chwaląc w pieśniach Boga, lub będąc jedynie obserwatorami, stanowią jednolitą grupę. Różnią się czasami jedynie stopniem ekspresji, odwagą w dawaniu świadectwa. Jednak jedni drugich obserwują i podejrzewam, że często mogą sobie zazdrościć żarliwości, stopnia oddania, autentyczności i głębokości przeżycia spotkania z Bogiem.

Ważnym elementem Pozytywnych Wibracji jest Dyskusyjny Panel Ekumeniczny, gdzie opowiadają  reprezentanci różnych denominacji o ich indywidualnych drogach do Pana Boga, o klęskach i porażkach, o pragnieniu bycia z Nim jak najbliżej, o metodach dochodzenia do Pana i jakże często grzechu pychy, gdy wydaje się nam, że już osiągnęliśmy bliskość Absolutu. Panel jak co roku zakończył się stworzeniem kręgu, schwyceniem się za ręce i odmówieniem wspólnie Modlitwy Pańskiej.         

Jest to kolejny  rok naszych spotkań i efekt naszej drogi do zbliżania się do siebie. Jeszcze parę lat temu nie było mowy o partnerskim postrzeganiu nawzajem różnych wyznań występujących w naszym mieście. Dzięki zasilaniu kolejnych paneli osobami z innych odłamów chrześcijaństwa i tworzeniu swoistej mozaiki wyznawców tego samego Boga teraz w naszym mieście możemy mówić o "ekumenii stosowanej". Nikt już się nie "jeży", księżom katolickim w czasie kolędy otwierane są drzwi, które do tej pory były zamknięte. Wszyscy zaczęli się uczyć od siebie nawzajem. Wielu reprezentantów mniejszych religii wywodzi się z kościoła katolickiego i często rozstawali się z nim w wielkim gniewie i zawiedzeniu. Teraz dostrzegają specyfikę dużego kościoła, rozumieją różnice, rozumieją też, że aby coś zmienić w kościele nie trzeba z niego występować. Można go ubogacać przez własne zaangażowanie i determinację. Po pięciu latach nasi paneliści po prostu się znają i co najważniejsze nawzajem akceptują. Jeszcze nie tak dawno, jako prowadzący pierwsze panele posługiwałem się czerwoną i żółtą kartką. Takie stadionowe reguły wprowadzały poza elementem pewnego żartu i delikatnej prowokacji ważny element wzajemnego poszanowania. Wychodzimy z założenia, że jeśli są ludzie (obojętnie jakiego wyznania, inaczej denominacji) chcący rozmawiać o swojej religijności i swoich drogach do Boga, to są to właśnie Ci, którzy mają prawo do szacunku. Kiedy na koniec tworzymy krąg, chwytamy się za ręce i wspólnie odmawiamy „Ojcze nasz”… niejednemu łamie się głos. W ten sposób w Krotoszynie tworzymy małą wspólnotę chrześcijańską opartą na ekumenizmie.
Zwracam się teraz do tej wielkiej grupy katolików, w której sam jestem i naszych duszpasterzy. Nie bójcie się! Przychodźcie na festiwal! Na nim każdy może się przekonać jak doskonałą inspiracją artystyczną może być wiara, w jak różnych gatunkach muzycznych odnajduje swoje ucieleśnienie, jak wysoki poziom artystyczny prezentują wykonawcy. Duchowość to bardzo ważny element kultury. Nie można go pomijać. Tak jak Biblia powinna być jedną z najważniejszych książek w każdym chrześcijańskim domu, tak też np. obok płyty zespołu Feel czy składanki piosenek biesiadnych może znaleźć swoje miejsce płyta któregoś z zespołów z naszego festiwalu. Przecież chrześcijaństwo jest ważnym elementem naszego życia… Przynajmniej tak deklaruje większość Polaków.
Wojciech Szuniewicz