Krotoszyn - oficjalna strona miasta Bitwa o Krotoszyn (6

Wersja mobilna Mapa serwisu Kontakt

Strona główna Mapa strony Dodaj do zakładek RSS

Wersja dla słabowidzących

Facebook | Youtube | Twitter | SMS Info | Newsletter

| - Lokalne portale - gazety - | onet.pl | wp.pl | interia.pl

Polecamy

Zaproszenie dla mieszkańców w wieku 60+ do udziału w zajęciach...

Zaproszenie dla mieszkańców w wieku 60+ do udziału w zajęciach i usługach oferowanych przez Dzienny Dom „Senior+” w Krotoszynie

Galerie

2019.01.17 Bezpieczne ferie z SM

Licznik odwiedzin od 09.04.1998

45828214

UWAGA: Wykryto wyłączony javascript. W celu poprawnego funkcjonowania strony, prosimy włączyć javascript w państwa przeglądarce

Jesteś tutaj Wiadomości Muzeum - Multisite Bitwa o Krotoszyn (6 - 21 II 1919 r.)

Wiadomości

Powstańcy krotoszyńscy pod Zdunami, Być może jest to kompania kobylińska dowodzona przez ppor. Władysława Garstkę.

Bitwa o Krotoszyn (6 - 21 II 1919 r.)

Podczas Powstania Wielkopolskiego największa bitwa w rejonie Krotoszyna miała miejsce pomiędzy 6 a 21 lutego 1919 roku.

6 lutego wojska niemieckie zaatakowały Zduny, bronione przez kompanię powstańczą z Rozdrażewa. Podczas obrony miasta zginęło 17 żołnierzy kompanii oraz Karol Masłowski – mieszkaniec Zdun i członek Straży Ludowej. Pod Dąbrówką zginął także Stanisław Kotowiak (pierwszy poległy powstaniec z Pogorzeli). Zduny zostały ostatecznie zajęte przez oddziały niemieckie.

W celu obrony Krotoszyna i odzyskania utraconego miasta na front zdunowski skierowano 3. kompanię powstańczą z Koźmina w sile 118 żołnierzy, pod dowództwem sierż. Stanisława Sowińskiego. Krotoszyn obroniono, jednakże żadna z kilku podejmowanych prób odbicia Zdun nie powiodła się (7 i 9 lutego).

Najbardziej krwawe walki o Krotoszyn miały miejsce 16 lutego. Wojska niemieckie, wsparte pociągiem pancernym, podjęły nieudaną próbę zdobycia miasta. Atak niemiecki nie powiódł się m. in. dzięki bohaterskiej akcji Ludwika Zielezińskiego – członka krotoszyńskiej Straży Ludowej, który wysadził tor pomiędzy budką kolejową w Perzycach a Zdunami i tym samym sparaliżował działania wspomnianego pociągu.

Tego samego dnia (16 lutego) podpisano układ w Trewirze, który przedłużał rozejm pomiędzy Ententą a Niemcami i dodatkowo objął także front wielkopolski. Niestety w praktyce nie oznaczało to zakończenia walk. Pomiędzy 18 a 21 lutego miała miejsce heroiczna, ale nieudana obrona Borownicy, podczas której poległo kilkunastu powstańców (w tym 5 zatrutych gazami). Niemcy użyli w czasie walki artylerii, gazów bojowych (!) i miotaczy min.

W walkach pod Zdunami brały udział pododdziały II batalionu 12 Pułku Strzelców Wielkopolskich (kompanie: krotoszyńska, kobylińska i odolanowska) oraz wchodzące w skład innych oddziałów kompanie: jarocińska, koźmińska, ostrowska, pleszewska i sulmierzycka. W starciach zbrojnych brały też udział drużyny bojowe z miast i wsi powiatu krotoszyńskiego (około 500 osób) dowodzone przez dr. Władysława Bolewskiego. Dowódcami poszczególnych drużyn byli: Mieczysław Kończak z Krotoszyna, Ignacy Gajowczyk z Kobylina i Stanisław Skrzypczak ze Zdun. Łącznie na froncie zdunowskim poległo ponad 30 powstańców.